به نقل از «ایران آنلاین»

ارکستر ملی ایران سلام حسین علیزاده را به مردم رساند

تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۸۵۳۴۷

تمامی نوازندگان ارکستر ملی با رهبری بردیا کیارس در تالار اصلی تالار وحدت جمع شده‌اند؛ نوازندگان سازهای زهی ماسک به چهره دارند و نوازندگان سازهای بادی نه. فرنچ‌هورن‌ها با صدای زیری نواخته می‌شوند، از هر گوشه سالن صدایی به گوش می‌رسد. فضای کار تماشای صحنه‌ای مهم از یک فیلم تاریخی را تداعی می کند و گویی هر لحظه قرار است اتفاق مهمی رخ دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ارکستر ملی ایران در سی‌وششمین جشنواره موسیقی فجر به اجرای قطعات «سلام» به آهنگسازی حسین علیزاده، «بیا» از حبیب اله بدیعی و شهرام توکلی و شعر تورج نگهبان، «خاک مهر آیین» از علی اکبر قربانی و «شور» از فکرت امیرف به رهبری بردیا کیارس پرداختند.

در اجرای قطعه اول که «سلام» نام دارد، فضای ایرانی کار مخاطب را به وجد می‌آورد و او را به خود مجذوب می‌کند. این قطعه بر اساس تمی مشهور از استاد حسن کسایی توسط حسین علیزاده ساخته شده و در آلبومی با نام «صبحگاهی» منتشر شده است.

در لحظات اجرای «سلام» ارکستر هر لحظه حرف جدیدی برای گفتن دارد. در سراسر قطعه ملودی های آشنای موسیقی ایرانی را می‌شنویم. رفته رفته از میزان هیجان کار کاسته شده و نوایی محزون را می شنویم ولی دوباره آن فضای هیجان انگیز به اجرا باز می‌گردد. سازها همگی در کنار هم می‌نوازند، اوج می‌گیرند و بخش اول به اتمام می‌رسد.

---

در ادامه به قطعه «بیا» می‌رسیم که از ساخته های به نام حبیب الله بدیعی با ترانه ای از تورج نگهبان و تنظیم شهرام توکلی با آواز پوریا اخواص اجرا می شود. این بخش نیز شور و هیجان مخصوص به خود را دارد. پس از لحظاتی پوریا اخواص می‌خواند: «بیا بیا. دل ستم دیده مرا عاشق‌تر کن...» .
این بخش تقریبا فضای یکنواختی دارد و فراز و نشیب کم‌تری در آن دیده می‌شود و تنها گاهی وقتی خواننده بخش ابتدایی شعر را در اوج می‌خواند، ارکستر نیز اوج می‌گیرد.

بخش سوم نیز با همراهی اخواص همراه است. اجرای قطعه «خاک مهرآیین» با آهنگسازی علی اکبر قربانی برای ارکستر تنظیم شده بود. این تصنیف را اسماعیل فرزانه سروده و در دستگاه ماهور است. «خاک مهرآیین» یک اثر موسیقایی سمفونیک با مضمون ملی ـ میهنی است که برای اولین بار در مرکز موسیقی صداوسیما ضبط شده است.

---

این قطعه همان طور که از نامش برمی‌آید، فضایی حماسی دارد و بارها با صدای خوانندگان مختلف اجرا شده است؛ در پایان در حالی که اخواص در اوج می‌خواند «جاویدان ایران»، قطعه به پایان می رسد.

سازهای کوبه‌ای در حالتی گنگ نواخته می‌شوند. صدای ساز ابوا به گوش می‌رسد. فضایی آرامش بخش برای نواختن سمفونی «شور» در سالن حکم فرماست. سازهای زهی نیز در همان فضا نواخته می‌شوند تا اینکه برای یک لحظه سازها سرعت بیشتری می گیرند و پس از لحضاتی دوباره همان روند ادامه می یابد. اکنون سازهای بادی در اوج نواخته می‌شوند، سازهای زهی نیز همینطور. همانطور که از اسم قطعه برمی‌آید، هر لحظه شوری به جان ارکستر می‌افتد و پس از لحضاتی این شور فروکش می‌کند.

---

اسامی هنرمندان حاضر در ارکستر ملی ایران به شرح زیر است:

رهبر ارکستر: بردیا کیارس/ خواننده: پوریا اخواص/ کنسرت مایستر: مازیار ظهیرالدینی/ ویلن:  آرمین قضاتی، رایین نورانی، آذین نصرتی‌مقدم، علیرضا خلج اسمعیلی، هلیا محمدولی بارفروش، رمیصا نفیسی، بردیا طراحی، بهراد سوخکیان، آناهیتا عظیمی، فرمهر حسن‌بیگلو، برهان همتی / ویلن دو: نگین سمایی، بهنام آقاجانیان، محمدرضا نامجو، فاطمه اسدی، سانوا عندلیبی، علیرضا فواکهی، سبا علیمحمدی، سارا هاشمی، امیرمحمد نظر، نفیسه محمودی / ویولا: هومن اتابکی، همایون هاشم‌زاده، مهدی جوانبخت، پیمان ابوالحسنی، امیرحسین طاعی، جاوید پناهی، امیرحسین منصوری، مهدی منادی/ ویلنسل: محمدحسین غریبی، ارسلان علیزاده، علی آقاجانی، پروشات زندآیین، مسعود فیروزی‌نژاد، سینا آذرآباد، غزاله حاج کاظم شیرازی، منا ایقانی/ کنترباس: سروش کاکاوند، محمدهادی اسماعیلی، محمد علیزاده، یلدا میرحسینی/ فاگوت: امیرحسین محمدیان،امیر ملکی‌زاده/ فلوت: شقایق صادقیان، روشنک  نوشی/ کلارینت: سایوری شفیعی، محمد ملک‌لی/ کلارینت باس: امیر حسین صادقی زاده/ ابوا: حسام صدفی‌نژاد، فربد هوشنگی/ ساکسوفون آلتو: علیرضا حمزه‌لو/ ترومبون: حسین شریفی، سهیل حصارکی/ ترومپت: علیرضا میرآقا، حسن فراهانی، رضا آذرنجات/ توبا: بابک میردادیان/ پیکولو: غزاله میرزازاده/ هورن: باران ذوالفقاری، نیما سرایی، آبتین زین‌الدین، امیرحسین گرگین، امین ابراهیم‌زاده، رژینا صادقی/ سنتور: پگاه زاهدی/ قانون: مژگان محمدحسینی/ تار یک: مسیح تحویلداری، صبا طبخی، آناهیتا رمضانی/ تار دو: مسعود آذین، مهسا لواسانی، رضا میرزا رزاز/ عود: فاطمه دهقانی، حمیدکریمیان/ تیمپانی: عرفان فرشی‌زاده/ کوبه‌ای: ماهان ببری، پوریا شیوافرد، زهرا صبری./ایسنا

بیشتر بخوانید

 

نامزدهای بخش رقابتی جشنواره موسیقی فجر اعلام شد

نامزدهای بخش رقابتی جشنواره موسیقی فجر اعلام شد

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: نواخته می شوند ارکستر ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۸۵۳۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مظلوم‌تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/ تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ کنسرت «اشعار نو از نغمه‌های کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شب‌های پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیف‌ها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودی‌های قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.

صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفت‌وگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را می‌خوانید:

لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .

کنسرت نغمه‌های کهن یا اشعاری نو از نغمه‌های کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمه‌های با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمه‌هایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیین‌های مناطق مختلف  هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمه‌های آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.

چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟

از سویی به جهت حمایت‌های فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم

درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟

اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق می‌افتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،‌عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبه‌ای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.

با توجه به مبالغ بالای کنسرت‌ها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟

در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینه‌های کنسرت‌ها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار می‌شود اگر بخشی از هزینه‌ها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر می‌شود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانه‌های دولتی با حمایت‌هایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.

ما امروز می‌بینیم که حتی خواننده‌های شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقی‌های الکترونیک و موسیقی‌های غیر ایرانی می‌آورند، حتی به نظر من آن موسیقی‌ها موسیقی‌های پاپ نیست همانطور که بهتر از من می‌دانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی می‌تواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقی‌هایی که توسط بعضی از خواننده‌ها اجرا می‌شود و به روی صحنه می‌رود موسیقی‌های پاپ نیستند.

البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آن‌ها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقی‌ها منجر به این می‌شود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما می‌شنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد،‌ این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم‌ تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.

متأسفانه به دلیل ذائقه‌ای که توسط عده‌ای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،‌عود، سازها کوبه‌ای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخه‌های موسیقی اصیل ایرانی هستند. 

شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت می‌کند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.

به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشته‌ام می‌گویم، که اتفاقاً مردم در مناسبت‌های آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آواز‌ها هستند، اگر این آواز‌ها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.

ما انسان‌ها دارای حالت‌های مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالت‌ها موسیقی خاص خود را طلب می‌کنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگ‌ها که از دل فرهنگ خودمان بیرون می‌آید ادای دین می‌کنیم و به آن اصالت می‌دهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالت‌ها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.

بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد می‌شود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو می‌شویم، در حال حاضر کنسرت‌هایی که در سالن‌های مجلل برگزار می‌شوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازه‌ای که کارمان راه بیافتد.

انتهای پیام/